Στη δεκαετία του 60 μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 70, κυρίαρχο θέαμα ήταν οι αγώνες κατς.
Έδιναν παραστάσεις σε κινηματογράφους, όπως το "ΑΣΤΡΟΝ" και το "ΒΕΝΕΤΙΑ" και σε γήπεδα όπως της ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗΣ.
Φώναζε ο εκφωνητής από το μεγάφωνο...."ένα-δύο ακούγομαι..και τώρα εισέρχεται στο ρίγκ ο θρύλος...ο σιδερένιος...ο ανίκητος...οοοοο..."
Και όταν έβγαινε στο ριγκ ο αγαπημένος του
κοινού, φορώντας την μπέρτα του για να κάνει προθέρμανση, οι θαυμαστές του παραληρούσαν. Δεν παρέλειπε βέβαια να προκαλεί τον αντίπαλο του τάχα με επιθετικές κινήσεις που προσπαθούσε να αποτρέψει ο διαιτητής!Πολλά τα ονόματα Ελλήνων αλλά και ξένων παλαιστών....
"Ρασπουτίν...Αττίλιο...Μασκοφόρος...Σούπερμαν"ηχηρά για να προκαλούν ενδιαφέρον και να κόβουν εισιτήρια.
Οι ξένοι έπρεπε "να φάνε"ξύλο για να ευχαριστηθεί το κοινό...και "έτρωγε" κινηματογραφικά...και λίγο "αίμα"την κατάλληλη στιγμή που φυσικά ήταν χρώμα.
Μερικοί διάσημοι κατσέρ εκείνης της εποχής ήταν: ο Δημήτρης Καρυστινός, ο Τζιμ Αρμάος, ο Σπύρος Αρίων, ο Γιώργος Πεφάνης, ο Παναγιώτης Χριστοφιλόπουλος, ο Γιώργος Τρομάρας και ο Γιάννης Κωστογλάκης
Το κατς μπορεί να μην ήταν αμιγώς άθλημα αλλά εμπεριείχε στοιχεία κυρίως θεάματος, όμως αυτό δεν σημαίνει πως οι συμμετέχοντες δεν ήταν καλά γυμνασμένοι. Οι τούμπες, οι κουτουλιές, οι πτώσεις απαιτούσαν πολύ καλή φυσική κατάσταση για να μην υπάρξουν σοβαροί τραυματιμοί.
Ο διαιτητής φυσικά και αυτός στην παράσταση...
Θα τον κυνηγούσε καμμιά φορά για να τον "δείρει"ο χαμένος που ένοιωθε αδικημένος και δώστου παλαμάκια και γέλιο στην εξέδρα.
Έβγαζαν κάποια χρήματα για να ζήσουν πήγαιναν και στην επαρχία...
Με τα χρόνια δεν έκοβαν εισιτήρια και αποτραβήχτηκαν ...
Κάποιοι χρησιμοποιήθηκαν ως κομπάρσοι σε Ελληνικές ταινίες...
άλλοι έβγαιναν στις Πλατείες δίνοντας υπαίθριες παραστάσεις
Μετά το μάτς το βράδυ οι δύο αντίπαλοι σε κάποιο ταβερνάκι θα τα έπιναν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Κακόβουλα ή διαφημιστικά σχόλια δεν θα δημοσιεύονται