Τέλη δεκαετίας του 60 με αρχές του 70.
Ο Κορυδαλλός αρχίζει να αναπτύσσεται εμπορικά με το δειλό άνοιγμα καταστημάτων ένδυσης και εστίασης.
Καφετέριες κάνουν την εμφάνιση τους στην πλατεία Ελευθερίας, το ALLOUETTE, το LA VAQUE, το CORONADO, το EUROPA.
Και κάπου εκεί ξεφυτρώνει το "ΓΑΡΔΕΝΙΑ". .Στο υπόγειο της πλατείας στη διασταύρωση με την Αγίου Γεωργίου, εκεί που σήμερα υπάρχει το
υπέροχο καφέ και εστιατόριο "THE MALT".Από την πρώτη ημέρα της λειτουργίας του, έγινε πόλος έλξης για τους καλοφαγάδες και όχι μόνο.
Δεν είχε στον κατάλογο περίεργες συνταγές και γκουρμεδιές, αλλά μόνο απλές και ταπεινές μακαρονάδες.
Μακαρονάδες με βούτυρο και τυρί, με σάλτσα και με κιμά. Αυτά μόνο.
Και όμως στον λιτό και πεντακάθαρο χώρο του γινόταν το αδιαχώρητο!
Παρέλασαν κατά καιρούς πολλοί διάσημοι και επώνυμοι, που έρχονταν και ξανάρχονταν.
Αλλά και όλοι οι υπόλοιποι αποκλείεται να πηγαίναμε μόνο μια φορά!
Η γεύση της μακαρονάδας του κυρ- Σταύρου δεν μπορούσε να συγκριθεί με καμία από όσες είχαμε δοκιμάσει αλλού!
Θέλεις το καλό βούτυρο, θέλεις τα προσεγμένα υλικά, έκαναν τα μακαρόνια του Σταύρου ασυναγώνιστα.
Όλοι πιστεύαμε πως κρατούσε καλά κρυμμένο κάποιο μυστικό που δεν αποκάλυπτε σε κανένα.
Πριν καιρό τον ρώτησα ποιο ήταν αυτό το μυστικό.
Με αφοπλιστική ειλικρίνεια μου είπε πως το μόνο του μυστικό ήταν το μεράκι και η αγάπη για τη μαγειρική.
Και μάλλον αυτό πρέπει να ήταν, γιατί και άριστα υλικά χρησιμοποιήσαμε και πολλές δοκιμές κάναμε, χωρίς καν να πλησιάσουμε τη γεύση εκείνη!
Να είσαι καλά Σταύρο, που μας έκανες να λατρέψουμε τα μακαρόνια, έστω κι αν μας φόρτωσες λίγα κιλά παραπάνω!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Κακόβουλα ή διαφημιστικά σχόλια δεν θα δημοσιεύονται