Οι παλαιότεροι θα θυμούνται ασφαλώς το ταβερνάκι του Μπατή στην οδό Κύπρου.
Ένας μικρός χώρος χωρίς ιδιαίτερες απαιτήσεις για γκουρμεδιές και μεγαλεία!
Κανένα γαβράκι στο τηγάνι, πότε πότε κεφτεδάκια, χόρτα και κονσέρβες.
Χαρακτηριστική η ατάκα του Μπατή όταν έλεγε με καμάρι:
"Και πεκορίνο έχομεν!"Εκεί δεν πήγαινες να χορτάσεις. Πήγαινες για να απολαύσεις την θεϊκή του ρετσίνα, που καλύτερη δεν έβρισκες σε ολόκληρη την Αττική!
Όλοι οι γραφικοί τύποι του Κορυδαλλού σύχναζαν εκεί.
Ποιον να πρωτοθυμηθείς;
Επώνυμους δύσκολα θα έβλεπες, μόνο για να προμηθευτούν κρασί για το σπίτι ίσως.
Τρε μπανάλ γι αυτούς!
Αξέχαστα όμορφα χρόνια!
Ο Θεός να αναπαύσει τον Μπατή, την γυναίκα του και τους δυο του γιους που έχασε πρόωρα και τον συνέτριψε η απώλεια τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Κακόβουλα ή διαφημιστικά σχόλια δεν θα δημοσιεύονται